spetter spetter spater

Weer even een berichtje na het weekend om jullie weer op de hoogte te brengen van de belevenissen van afgelopen week.

Yvonne en ik hadden al een tijdje het plan om met een boot op zoek te gaan naar walvissen die zich weleens rond PE konden bevinden in dit seizoen. In de pauze gingen we op zoek naar een plek om een trip te boeken. We werden door een paar mensen doorverwezen naar de haven, die we overigens nog nooit gezien hadden. We moesten in de Yaghtclub zijn. Al snel hadden we het gevonden, onze auto geparkeerd en wilde we naar binnen lopen, toen een man ons begroette en zeiden dat we even mee moesten lopen naar het tentje ernaast omdat hij die dag een hele grote vis had gevangen, of we die wilde bekijken. Op het gras lagen twee grote opengesneden vissen.
Al snel kwam de vraag of we hem even vast wilde houden, natuurlijk wilde ik dat. Ik denk dat is stoer met zo’n grote vis op de foto. Toen hij hem aan mij gaf bleek het ding alleen nogal vies aan te voelen van binnen wat jullie ook wel aan mijn gezicht op de foto kunnen zien. En dat verrekte visje was nog eens super zwaar ook nog, die kon je dus niet aan twee vingers even zo omhoog houden zoals stoere vissers betaamd.
Na het stinkende vissenbloed van mijn vingers te hebben gewassen gingen we naar de Yaghtclub waar al snel bleek dat we niet langs moesten komen maar moesten bellen. Foldertje meegenomen, man gebeld, en de volgende ochtend konden we al terecht. We moesten om 8.15 uur verzamelen.

De volgende ochtend zijn Yvonne en ik dus helemaal ingepakt tegen de kou ernaar toe gereden waar al meer mensen stonden te wachten. Helaas waren het weer Afrikanen dus we vertrokken met een vertraging van dik een half uur. We hadden al snel een heerlijk plaatsje op het voordek gevonden afgezonderd van de luidruchtige groep. Met goede hoop vaarden we de haven uit.
Na al een tijdje niet meer gezien te hebben dan een hongerige meeuw die met ons meevloog kwamen we aan bij Birdisland, een eiland dat huisvesting bied aan maar liefst 20.000 pinguïns.
Dat er veel pinguïns leven in Zuid-Afrika leven had me een tijdje geleden al verbaasd en het was dus erg leuk om het nu met eigen ogen te zien.
Na uitgebreid deze prachtige beestjes te hebben bewonderd, een hapje en een drankje, zijn we weer verder gevaren. Helaas bleek het voor ons niet weggelegd te zijn om walvissen te zien, maar bijna aan het eind kwamen we nog een hele groep met dolfijnen tegen. Wat een prachtige beestje, maar ow zo moeilijk op de foto te zetten. Dus het meeste van de tijd heb ik er maar lekker zelf van proberen te genieten. Al met al was de boottocht heerlijk, en ik heb weer even echt kunnen genieten van een anders soort natuur dat Zuid-Afrika ook te bieden heeft.

Zaterdag avond had Miriam het idee om met alle kinderen van haar stageplek, namelijk het weeshuis, naar de Mc Donalds te gaan. Ons werd gevraagd of we allemaal mee wilde gaan zodat ze ook gelijk vervoer had om deze activiteit mogelijk te maken. Het bleken alleen wat meer personen dan eerst gedacht. Met 30 mensen hebben we ons in 3 auto’s gepropt (ja heel onverantwoord) en zijn we naar de Mc gereden. De kinderen waren vanaf binnenkomst door het dolle heen en in een rennende rij van 23 kids vlogen ze het speeltoestel in, waarbij ik mij echt begon af te vragen waar de kinderen allemaal bleven en of het toestel het wel ging houden. Tijdens het wachten op het eten bleven alle kinderen echt keurig netjes op hun stoel zitten te wachten zonder een kik te geven.
Toen we ze weer naar huis reden had ik echter zeer zeker het gevoel dat ze er stuk voor stuk van genoten hadden, en we kregen nog een paar lekkere knuffels van de dikke huismama’s.

Zondag was de opening van het stadion dat in PE gebouwd is voor het WK wat plaatsvindt in 2010.
We hadden helaas geen kaartjes kunnen bemachtigen, al 25.000 gratis kaarten waren erg snel vergeven. Toch wilde we erg graag wat van dit spektakel meekrijgen en zijn we zondagochtend naar het stadion gereden. Het was erg druk en er was geen mogelijkheid dat we nog binnen konden komen. Maar ik heb wel eindelijk het stadion van dichtbij gezien.

Dat waren de spannende dingetjes wel weer een beetje. Nu nog 3 daagjes stage en dan begint voor ons de vakantie met zijn 6en.
Ow en ik ben nog steeds aan het aftellen hoor…..
Nog 13 dagen 20 uur en 5 minuten tot we PE verlaten en opstijgen met het vliegtuig, en nog 15 dagen 3 uur en 55 minuten tot ik weer in Brussel land!