Roadtrip!

Jaaaa ik ben weer heelhuids terug van vakantie en weer een heleboel ervaringen rijker.
Dit verhaal ga ik wat schematischer aanpakken dan jullie van mij gewend zijn, maar ik heb per dag ook zoveel meegemaakt en gezien dat het allemaal het vernoemen per dag waard is.

Vrijdag
Vrijdagochtend zijn we vroeg opgestaan, al om kwart voor 5 ging mijn wekker want we wilden om 6 uur uiterlijk vertrekken. Die dag moesten we zoals in mijn vorige bericht ook vermeld erg veel kilometers maken. De navigatie van Stefan (die deze vakantie heilig is verklaard) vertelde ons dat we 10 uur moesten rijden tot we bij onze eerste stop in Port St. Johns aan zouden komen. We kwamen echter al om half 3 aan dus we hadden nog wat tijd over om daar rond te kijken.
Eerst moet ik echter nog wat over de reis hier naartoe vertellen. Onderweg kwamen we al steeds meer huisjes tegen die onder andere gemaakt zijn van koeienpoep. Dit zijn de ronde huisjes die ik veel meer verwacht had te zien en ik wilde er heel graag veel foto’s van, ik wist toen nog niet dat ik nog veel meer ronde poephuisjes te zien zou krijgen.
Onze chauffeurs Stefan en Jacoba hielden erg netjes om de 2 uur een pauze en wisselde dan, wat er voor zorgde dat wij bij de betreffende plaatsen een plaspauze konden houden. Bij één van deze pauzes wilde Jacoba iets uit de achterbak halen. Ik stond een klein stukje verder met de rest te kletsen toen ik ineens twee mannen naast Jacoba zag staan. Ik vertelde de anderen dat ik dit niet helemaal vertrouwde en even polshoogte ging nemen. Net toen ook ik bij het busje aan de achterkant stond liep er ineens een van de twee mannen weg met een tas uit onze achterbak. Nadat wij begonnen te gillen liet hij hem snel lachend vallen en deed of hij gewoon een grapje uithaalde. Toch maar weer wat extra voorzichtigheid geboden voor de rest van de reis.
In Port St. Johns hadden we dus nog genoeg tijd over om rond te kijken. Het was een dorpje waar volgens mij alleen maar zwarte mensen woonden. De ogen prikten constant in onze rug, en niet helemaal op een prettige manier. Het is heel vreemd om te merken dat je jezelf op de ene plek als enige blanke veel fijner voelt als op de andere plaats. De sfeer die er hangt, en hoe de mensen dan rond lopen bepalen dan alles.
Na deze dorpswandeling besloten we naar het strand te gaan. Dit bleek alleen moeilijker dan verwacht. Om bij het strand te komen moest je eerst het water over. En omdat aan de andere kant van dit water ook mensen wonen voer er een heuse pond. Samen met de hond van de backpackers die heel de tijd met ons meeliep zijn we de pond opgestapt en hebben we een heerlijke wandeling over het strand gemaakt. Toen we weer terug aankwamen bij de backpackers stond iedereen net op het punt om te vertrekken. Ze gingen met zijn alleen van de zonsondergang genieten, en er werd gevraagd of we mee wilden. Dit wilde we natuurlijk wel, en deze avond heeft ons hele mooie foto’s en heel veel gezelligheid opgeleverd.

Zaterdag
Zaterdag zijn we doorgereden naar Durban. Onderweg had ik zelfs nog even het geluk om een glimp van een walvis op te vangen. Hoe dichter we bij Durban kwamen hoe tropischer het werd. Veel meer bananenbomen, palmen en ook de temperatuur voelde heel anders aan. In Durban was het even zoeken naar een goede backpackers in een veilig gebied maar na een tijdje hadden we een mooie gevonden vlak aan het strand.
Na onze spullen te hebben gedropt zijn we de stad gaan verkennen. Het is echt een mega grote stad, en het typische hier is dat er veel uit de Indische cultuur te vinden is. We zijn hier naar Victoria Market geweest dat erg duidelijk zijn Indische invloeden toonde. Veel Indische kruiden en spulletjes.
Ik vond Durban persoonlijk niet echt een hele leuke stad en voor mij was het dan ook prima dat we hier niet zo lang hebben doorgebracht. Wel was het erg leuk om te zien hoe hier veel verschillende culturen samensmolten.
Na het eten bij een veredeld cafetaria aan het strand bij ons voor hebben we met zijn allen nog een paar potjes Twister gespeeld en hebben we vroeg ons bed opgezocht.

Zondag
Deze ochtend zijn we eerst op zoek gegaan naar de Marine Parade in Durban. Ik had in een van mijn reisboekjes gelezen dat dit het toeristische gedeelte was van de stad. En dit was niks teveel gezegd. Al bij aankomst kwamen we meteen een Riksja bestuurder tegen. Dit is een karretje waar je tegen betaling in voortgetrokken kan worden. Deze vervoersmiddelen zijn normaal ook vooral in India te vinden.
De Marine Parade is een waar surfers paradijs en zover je kon kijken zag je allemaal zwarte stipjes van mensen die heel de dag liggen te wachten op de perfecte golf. Op het strand zelf waren veel mensen te vinden die erg mooie zandsculpturen hadden gemaakt.
Na ook dit gedeelte van Durban beter te hebben bekeken was het weer tijd om door te trekken naar de volgende plaats; De Valley of 1000 Hills. Dit is een erg uitgestrekt gebied met, zoals de naam al doet vermoeden, erg veel heuvels en erg mooie natuur. In dit gebied was het Phezulu Safaripark te vinden waar een traditioneel Zuludorpje te vinden is waar op bepaalde tijdstippen ook een Traditionele dansvoorstelling wordt gegeven. Gehuld in slechts een rokje van Springbokhuid gaven deze mensen een goed beeld van de levensstijl waarin vroeger iedereen verkeerden.
In de ochtend hadden we al een backpackers gereserveerd. Dit bleek een erg mooie locatie met erg vriendelijke mensen en een jacuzzi! We bleken ook nog eens bijna de enige gasten te zijn en we werden helemaal in de watten gelegd. Al snel lagen we natuurlijk met zijn 6en in de jacuzzi. Een erg geslaagde dag weer.

Maandag
Maandag hebben we eerst met pijn in ons hart uitgecheckt. We voelden ons hier zo welkom.
Ons volgende doel was Pietermaritzburg. We zouden nog even kijken of de stad genoeg te bieden had om te blijven slapen, maar dit bleek dus absoluut niet het geval. Deze stad had weinig te bieden en na een stadswandeling van hooguit een uurtje hadden we het wel gezien. Dus door naar ons volgende doel, Drakensbergen. Het bleek echter nog wel de moeite om bij een plaatsje onderweg te stoppen omdat daar een mooie waterval zou zijn. Deze waterval was inderdaad erg mooi. Maar wat mij nog het meest geraakt heeft daar is dat er bijna een heel dorpje zijn kleding zat te wassen in de rivier voor de waterval. Ook dit is weer zo’n beeld wat je verwacht veel in Afrika te zien, maar wat ik eigenlijk nog nooit gezien had.
Hierna op naar Drakensbergen. We sliepen in een backpackers met uitzicht op het Amphitheater, een machtige rotswand. De plannen waren al om daar de volgende dag een hike te doen dus de eerste dag wilden we het even rustig houden. Dan maar over het vlakke land achter de backpackers lopen, maar ook dit bleek al erg mooi.
Bij de backpackers werden verschillende excursies geboden maar deze waren allemaal erg duur. Een van de excursies was een trip naar Lesotho, een landje wat zich midden in Zuid-Afrika bevind. Na deze foto’s te hebben gezien was ik helemaal verkocht en wilde ik dit land in het echt gaan bekijken. Gelukkig waren het er meer met mij eens en al snel hadden we plannen gemaakt om die week nog een bezoek te brengen aan dit kleine, arme maar o zo mooie land.

Dinsdag
Deze dag hadden we een hele zware activiteit op de planning staan. Een Hike van 5!!!! uur door het National Park wat onderdeel is van het Drakensgebergte. Het doel was om hier de 1 na hoogste waterval van de wereld te gaan bewonderen. Helaas hebben we deze door tijdsgebrek niet kunnen halen. Maar heel de hike was echt super mooi, maar ook super zwaar. Er was veel klimwerk bij, ook door een hele smalle spleet waar wat steuntjes waren aangebracht die het makkelijker maakte. Ik ben nu 4 blaren rijker maar het was het absoluut waard. Na 5 uur kwamen we oververmoeid aan bij het busje waar we allemaal in zijn geploft en waarna bijna iedereen even een dutje heeft gedaan.
We hadden alweer een backpackers geboekt waar we lekke uitgebreid konden douchen en onze erg vermoeide lichamen lekker konden laten rusten. Helaas….. Na een aantal keren verkeerd gereden te zijn hebben we aan een vrouw die in de buurt woonde gevraag waar deze backpackers zich dan bevond, we moesten de “ugly road” hebben. En een lelijke weg was het zeker, een onverhard pad wat stijl omhoog liep. Een paar keer leek het er op dat de bus niet boven zou komen en spinnend op zijn plek zou blijven staan. Na aardig wat gegil van de meiden van het gezelschap hadden we toch het hek bereikt van deze mysterieuze backpackers. Er bleek echter niemand thuis, na een belletje kwamen we er achter dat deze bijbehorende mysterieuze man in 10 minuten zou arriveren. Na deze minuten scheen er ineens een ligt achter ons en kwam de man naar onze bus. Als ik niet beter had geweten had ik gezworen dat het Jezus was, het was in ieder geval een dubbelganger. En om het verhaal nog even compleet te maken heette het dorpje waar we ons toen bevonden ook nog eens Bethlehem. Na onze bus door het hek te hebben gereden werden we door Jezus voorgegaan naar onze slaapplaats. Het leek of we aan onze tweede hike van die dag waren begonnen alleen dan in het pikkedonker. Na geklauter over stenen en geglij over modder kwamen we met onze pijnlijke voeten aan bij het meest simpele hutje wat je je voor kan stellen. In een zelf getimmerd huisje waren 7 slaapplaatsen met als beddengoed een vieze wollen deken en een niet zo aantrekkelijk uitziend kussen. Toen we elkaar ook nog eens bang begonnen te maken dat het wel eens een moordenaar zou kunnen zijn die zo zijn slachtoffers na zijn stille plekje lokte was de lol er af. Al snel begon de een na de ander te klagen en uiteindelijk hebben we besloten om door te rijden. Vlak aan de “ugly road” was een bed en breakfast. Dit leek wel de hemel en precies wat we allemaal nodig hadden. Een tweepersoons kamer met eigen badkamer, en de klapper….. elektrische dekentjes.

Woensdag
Na heerlijk geslapen te hebben in het paradijs van Bethlehem was het tijd om door te rijden naar Clarens, een heel leuk dorpje. In deze buurt bleken ook nog eens grotschilderingen te vinden te zijn van de Bosjesmannen die tot 200 jaar hiervoor in dit gebied leefden. Erg leuk om deze traditionele schilderingen in het echt te zien.
Het volgende plan was om eindelijk naar Lesotho te gaan. Bij de grens ging het erg makkelijk en al snel hadden we allemaal een visum voor 2 weken. We gingen langs de hoofdstad Maseru binnen wat dan ook meteen het meest bruisende is wat je in Lesotho kon vinden. In mijn reisboekjes had ik al gelezen dat je hier veilig kon rondlopen en dat het kon gebeuren dat er erg veel mensen naar je toe zouden komen om te vragen waar je vandaan komt en hoe het gaat. Ook hier waren we weer de enige blanken, maar hier voelde het wel erg gezellig. We werden weer heel erg na gekeken en je zag mensen gewoon naar elkaar roepen en ons aanwijzen. Yvonne en Miriam hebben zich hier nog aan een plaatselijke delicatesse gewaagd, namelijk letterlijk kippenpoten. Dat onderste niet vlezige deel met klauw en nagels er nog aan.
Na dit bruisende gedeelte wilden we ook de meer traditionele kant zien en zijn we verder het binnenland in gereden. Het typische van Lesotho is dat er erg veel mensen lopen met een deken omgeslagen. Vanaf de grens van Lesotho was er trouwens ook geen mogelijkheid meer om bereik te krijgen met je mobiele telefoon. Het is allemaal erg simpel.
Ons doel in Lesotho was Malealea, het enige dorpje in Lesotho waar een soort van backpackers te vinden is, en nog een heel erg mooie ook nog. ’s Avonds trad nog de plaatselijke band op, en er was weinig andere keus dan vroeg naar bed want om half 10 ging de hoofdschakelaar om en was er geen stroom meer.

Donderdag
Deze dag hadden we een wandeling door Malealea op de planning. Dit was met een plaatselijke gids die ons erg veel over de levenswijze en cultuur van deze mensen kon vertellen.
Ow en nog even over de ronde poephuisjes, nou die waren hier in overvloed. Dit is voor hun echt nog de traditionele manier van wonen, en ook het goedkoopst. Ook hier liepen erg veel mensen met dekens omgeslagen, en zelfs voor de hele kleine kinderen hadden ze hele kleine dekentjes.
In dit dorpje wordt veel eten zelf verbouwd en vee gehouden. Als je hier iets van te koop aan wilt bieden zet je een vlag op het dak. Rood staat voor vlees, Groen voor groenten en Wit en Geel voor zelf gebrouwd bier. Dit hebben wij ook nog mogen proeven en het smaakte niet eens heel erg vies, een beetje ciderachtig, wel te sterk voor op de vroege ochtend.
We hebben in dit dorp ook nog een bezoek gebracht aan de plaatselijke Sangoma, dit is een traditionele medicijnman. Je kreeg dan een hand vol schelpen en dat soort dingen, hier moest je dan 3 keer op blazen. Dan moest je jezelf omdraaien zodat je met het gezicht van hem zat afgewend. Hij begon dan heel lang te ratelen en op het eind zei hij amen. Toen werd mij door de tolk verteld wat de Sangoma had gezegd. En hij bleek het bij ons allemaal verdacht vaak goed te hebben. Hij zei bijvoorbeeld dat ik vaak moe was aan mijn gewrichten en dan vooral aan mijn knieën. Erg typisch.
Hierna zijn we nog naar een school geweest en naar een klein museumpje over de leefwijze van de inwoners van Malealea. Lesotho is echt het mooiste wat ik in die 5 maanden gezien heb. Zo indrukwekkend, en zo typisch Afrika zoals ik het veel meer verwacht had, en ook die natuur ongelooflijk en allemaal zo vredig….
Het was te lang om na Lesotho in een keer door te rijden naar PE, die middag zijn we dus nog doorgereden naar Rouxville wat al weer wat dichterbij was. Dit was het meest dode boerendorpje wat je jezelf voor kan stellen. Het zou mij niet verbazen als dit over een paar jaar een spookdorpje is die slechts nog tekenen vertoond van de mensen die hier ooit geleefd hebben.
We kwamen terecht bij een soort ma Flodder die met al haar kippen, kalkoenen, katten honden en zelfs een papegaai samenleefden. Ze had een soort tweede huis wat ze als slaapplaats verhuurde. Erg vervallen maar erg leuk en gezellig. Hier hebben we nog een gezellig vuurtje gestookt.

Vandaag
Over deze dag heb ik eigenlijk weinig te vertellen, we zijn van Rouxville terug gereden naar PE. Hebben onze laptops opgehaald bij Khaya en daar meteen afscheid genomen.
Vanaf nu begint het koffer inpakken weer opnieuw. Daar ga ik morgen eens lekker mee beginnen.
Dinsdag zie ik iedereen lekker weer!!!!